Όταν οι μειοψηφίες βαφτίζονται πλειοψηφίες και το ηθικό πλεονέκτημα έχει πια λήξει, μένει μόνο η υποκρισία.
Αν κάτι έχει καταφέρει η ελληνική Αριστερά, είναι να καπηλευτεί τη λέξη Δημοκρατία τόσο συχνά, που να της αλλάξει το νόημα. Μιλά για ελευθερία, για θεσμούς, για σεβασμό στη λαϊκή βούληση, αλλά μόνο όταν η βούληση αυτή ταυτίζεται με τη δική της.
Γιατί αν κάτι δεν αντέχει η σημερινή Αριστερά, είναι τη Δημοκρατία στην πράξη.
Στα πανεπιστήμια, στα σωματεία, στα συνδικάτα, στα μέσα ενημέρωσης, όπου υπάρχει θεσμός, υπάρχει κι ένας μηχανισμός έτοιμος να τον παρακάμψει. Μια μειοψηφία, που αυτοανακηρύσσεται πλειοψηφία. Σε ένα πανεπιστήμιο 6.000 φοιτητών, εμφανίζονται 17 άτομα, αποφασίζουν ότι “εκπροσωπούν τον λαό των φοιτητών” και κλείνουν τη σχολή. Οι υπόλοιποι 5.983; Απλώς δεν μετράνε.
Έτσι λειτουργεί η «αριστερή δημοκρατία»: όποιος φωνάζει πιο δυνατά, θεωρείται ότι έχει δίκιο.
Το ίδιο συμβαίνει στα συνδικάτα. Μερικές δεκάδες επαγγελματίες συνδικαλιστές, οι ίδιοι εδώ και δεκαετίες, βαφτίζουν τον εαυτό τους «φωνή των εργαζομένων». Κατεβάζουν διακόπτες, μπλοκάρουν δρόμους, μιλούν για “λαϊκή οργή” και την επόμενη μέρα, η ίδια κοινωνία που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν, πηγαίνει κανονικά στη δουλειά της. Αλλά αυτοί επιμένουν: “ο λαός αγανακτεί”.
Ποιος λαός; Ο λαός που εκλέγει δημοκρατικά κυβέρνηση και τους αγνοεί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση;
Αυτόν τον λαό εννοούν ή τον λαό των δέκα φίλων τους στα πανό;
Και φυσικά, έχουμε και τα πολιτικά παραδείγματα. Η κυρία Κωνσταντοπούλου, με το αριστερό της ήθος και τη «δημοκρατική της ευαισθησία» αποφάσισε ότι εκλεγμένοι βουλευτές με σταυρό δεν είναι αρκετά καλοί. Προτίμησε να διορίσει τους δικούς της, γιατί η “δημοκρατία” της δεν χωράει τον λαό, χωράει μόνο την οικογένεια. Αν αυτή είναι η “Αριστερά της αξιοκρατίας”, τότε μιλάμε για την πιο κυνική εκδοχή της υποκρισίας που έχει γνωρίσει η χώρα.
Κάθε φορά που συμβαίνει ένα περιστατικό, μια διαμαρτυρία, μια απόφαση, μια κυβερνητική πολιτική, οι ίδιες φωνές πετάγονται: “Ο λαός αγανακτεί!”, “ο λαός αντιδρά!”, “ο λαός ξεσηκώνεται!”.
Ποιος λαός; Γιατί κάθε φορά που έρχονται οι εκλογές, αυτός ο “λαός” εξαφανίζεται από τις κάλπες.
Καμία δημοσκόπηση, κανένα εκλογικό αποτέλεσμα, καμία πραγματική πλειοψηφία δεν αποτυπώνει αυτή την “αγανάκτηση”. Κι όμως, συνεχίζουν να παριστάνουν τους “εκπροσώπους του λαού”, λες και έχουν πάρει εντολή διαρκείας από την Ιστορία.
Η αλήθεια είναι απλή: Δεν τους ενδιαφέρει η Δημοκρατία, τους ενδιαφέρει ο έλεγχος.
Θέλουν να κάνουν κουμάντο στα πανεπιστήμια, στα συνδικάτα, στις πλατείες, στα ΜΜΕ, χωρίς να τους έχει εκλέξει κανείς. Να καθορίζουν την πολιτική ζωή της χώρας όχι με ψήφους, αλλά με καταλήψεις, φασαρία και επικοινωνιακά σλόγκαν.
Μια παραδοσιακή συνταγή μικρής εξουσίας ντυμένη με τη μεγάλη ρητορική της “λαϊκής κυριαρχίας”.
Η Αριστερά που μιλά για δημοκρατία,
είναι η ίδια που δεν την αντέχει όταν αυτή δεν φορά κόκκινη σημαία.
Είναι η Αριστερά των λίγων που παριστάνει των πολλών.
Η Αριστερά που φωνάζει για δικαιώματα, αλλά δεν σέβεται την επιλογή των πολιτών.
Η Αριστερά που έχει ξεχάσει πώς είναι να χάνεις με αξιοπρέπεια.
Κι έτσι, ενώ το ηθικό πλεονέκτημα έχει λήξει, η υποκρισία παραμένει η μόνη σταθερή τους αξία.
Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις παρά την έκκληση της κυβέρνησης για διάλογο με ανοιχτούς τους δρόμους. αιτήματα Η λίστα των αιτημάτων «καθαρογράφεται» για να σταλεί αύριο στην…
«Δέκα χρόνια μετά την παραλίγο αποβολή της από την ευρωζώνη, η Ελλάδα παίρνει την εκδίκησή της: ο υπουργός Οικονομικών της, Κυριάκος Πιερρακάκης, εξελέγη την Πέμπτη…
Συνέχεια στα τηλεφωνήματα στο 100 μετά την επεισοδιακή συνεδρίαση της εξεταστικής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις καταγγελίες για απειλές από τον Γιώργο Ξυλούρη έδωσε η…
«Την Δευτέρα στις 17:00 περιμένω αντιπροσωπεία αγροτών στο Μαξίμου» σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ την οποία ξεκίνησε…
Τον Ιούλιο του 2022 ήταν με τη μητέρα του σε νοσοκομείο της Βίνιτσα που βομβαρδίστηκε – Πέρασε δύο εβδομάδες σε κώμα, 100 ημέρες στη ΜΕΘ…
Καθώς οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν, χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αναμένουν την καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων — μιας οικονομικής ενίσχυσης που παραμένει θεμελιώδης για…
