Γράφει η: Ειρήνη Μανιάτη Βίας
Η Βία που υφίστανται εκατομμύρια γυναίκες δεν αποτελεί ένα νέο φαινόμενο ούτε γεγονός.
Η γιορτή της 25ης Νοεμβρίου η οποία είναι αφιερωμένη στην εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών, καθώς και το γεγονός ότι ο ίδιος ο ΟΗΕ έχει θέσει ως στόχο την επίτευξη της ισότητας των φύλων μέχρι το 2030, δεν σταματούν την κακοποίηση και τη βία έναντι των γυναικών.
Τα στατιστικά αλλά και τα περιστατικά που καταδεικνύουν αυτά τα φαινόμενα είναι αποκαρδιωτικά. Συγκεκριμένα σε καθημερινή βάση 140 γυναίκες και κορίτσια σε παγκοσμίως δολοφονούνται από μέλη της οικογένειας τους όπως και ότι μια στις τρεις γυναίκες συνεχίζει να υφίσταται σεξουαλική ή σωματική βία. Και αν αυτά τα ποσοστά φαντάζουν νούμερα που δεν ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα θα ήθελα να αναφέρω πως στην χώρα μας το 2022 καταγράφηκαν 10.131 περιστατικά γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, 7.430 γυναίκες υπέστησαν σωματική βία και 24 γυναίκες δολοφονήθηκαν εκ προθέσεως.
Η βία επομένως κατά των γυναικών δεν είναι πρόβλημα απλό αλλά συνιστά μια από τις σοβαρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι άμεσα συναρτώμενη με τις αξίες και τη κουλτούρα που επικρατούν σε μια κοινωνία. Η ανισότητα, η θεώρηση ενός ανθρώπου ως κατώτερου εξαιτίας του φύλου του και η συνειδητή επιλογή να αδικηθεί μια γυναίκα αναδεικνύει μια βαθειά προβληματική αντίληψη περί ανωτερότητας και συνεπώς κυριαρχίας του ανδρικού φύλου έναντι των αδύναμων, πραγματικώς καταπιεσμένων γυναικών.
Η βία, λοιπόν κατά των γυναικών φέρνει στο προσκήνιο μια σειρά προβλημάτων που μαστίζουν την κοινωνία και η προσπάθεια εξάλειψης της αποδεικνύει ότι τα σύνθετα προβλήματα δεν απαντώνται με απλοϊκές λύσεις. Οι λύσεις για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να έχουν ως θεμέλιο την έντονη κατανόηση και ευαισθητοποίηση απέναντι στο ζήτημα. Παρόλο που το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών θεωρείται γνωστό, λείπει η ουσιαστική πληροφορία, λείπει το να δοθεί φωνή στις γυναίκες και οι ιστορίες τους να ακουστούν όπως είναι χωρίς να δοθεί έμφαση στο τι ενδεχομένως οδήγησε τον δράστη στο να είναι βίαιος.
Γυναίκες φοβισμένες και καταπιεσμένες έχοντας λησμονήσει από το νου τους την ελπίδα ότι μπορούν να δραπετεύσουν από τη βία χρειάζονται μια ισχυρή κοινωνική πολιτική που θα τις προστατεύσει και θα τους δώσει πίσω την εμπιστοσύνη για ένα καλύτερο μέλλον. Τα θύματα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν τη δυνατότητα να καταφύγουν σε ασφαλή μέρη, όπου θα λάβουν ψυχολογική και νομική υποστήριξη χωρίς να έχουν το φόβο των συνεπειών ή της στιγματοποίησης.
Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες “Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παγκόσμια πανδημία. Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα σημάδι ντροπής για όλες μας τις κοινωνίες και ένα σημαντικό εμπόδιο για μια συνεκτική, ισότιμη και αειφόρο ανάπτυξη”. Κάθε μεμονωμένο περιστατικό βίας συνιστά μια κοινωνική αποτυχία, μια αδυναμία προστασίας των μελών της.
Όλοι μας, ανεξαρτήτως φύλου, έχουμε την ευθύνη να αντισταθούμε απέναντι στη βία και στην ανοχή της ως κανονικό φαινόμενο. Στη βία κατά των γυναικών δεν χωρεί καμία δικαιολογία. Ας γίνουμε λοιπόν η αλλαγή και ας αντιληφθούμε ότι κάθε περιστατικό βίας είναι και ένα χτύπημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το δικαίωμα σε έναν αξιοπρεπή βίο.
Financial Times: Ο Τραμπ ρώτησε τον Ζελένσκι μπορείς να χτυπήσεις τη Μόσχα, εάν πάρεις όπλα μεγάλου βεληνεκούς;
Financial Times: Ο Τραμπ ρώτησε τον Ζελένσκι μπορείς να χτυπήσεις τη Μόσχα, εάν πάρεις όπλα μεγάλου βεληνεκούς;
