Γράφει ο: Δημήτρης Σταυριανάκης Σύριζα
Τις τελευταίες ημέρες η παγκόσμια κοινότητα και το διεθνές ενδιαφέρον των αγορών έχουν στρέψει το βλέμμα τους στις προεδρικές εκλογές που έλαβαν χώρα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.
Ναι είναι γεγονός. Λευκός καπνός προέκυψε στην Αμερική από την λαϊκή ετυμηγορία μέσα από την οποία ο πρώην και νυν (πλέον) πρόεδρος των Ηνωμένων
Πολιτειών Donald Trump απέδειξε πως “he is too hard to die”.
Παρόλο που θα έπρεπε να αναλύσουμε το επόμενο διάστημα κατά πόσο θα ωφελήσει την Ελλάδα σε διμερές και γεωπολιτικό επίπεδο μια τέτοια εξέλιξη, εμείς δυστυχώς ασχολούμαστε ακόμα με τον θίασο που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ. Ενώ στην Γερμανία έπεσε ο κυβερνητικός συνασπισμός του Όλαφ Σόλτς, στην Ελλάδα καταφέραμε να κάνουμε τη διαφορά και να μιλάμε για «πτώση» της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε άλλες χώρες καταρρέουν κυβερνήσεις και σε εμάς σαφώς γίνεται το ανάποδο. Και δεν μιλάμε μόνο για την ραγδαία μείωση των ποσοστών του άλλοτε κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει παγιωθεί στην συνείδηση των πολιτών από το 2019.
Μιλάμε και τυπικά για την απόλυτη απαξίωση όταν μόλις 17 μήνες μετά από τις ελευταίες εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διασπαστεί έτι περαιτέρω και να αποτελεί ένα σύνολο από συνιστώσες που απλά δεν τα βρήκαν στην μοιρασιά. Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 μέχρι και σήμερα έχει διασπαστεί σε 5 πολιτικές παρατάξεις και παραθέτω:
1) Λαϊκή Ενότητα (Λαφαζάνης)
2) Μέρα 25 (Βαρουφάκης)
3) Πλεύση Ελευθερίας (Κωνσταντοπούλου)
4) Νέα Αριστερά (Χαρίτσης – Αχτσιόγλου)
5) Κίνημα Κασσελάκη
Είναι προφανές ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο και πολιτικά μιλώντας, εκτιμώ πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο κεφάλαιο της μνημονιακής περιόδου που μαζί με το δικό του πολιτικό τέλος, θα κλείσει και η συνυφασμένη δεκαετία της οικονομικής κρίσης (με την οποία υπήρξε άρρηκτα συνδεδεμένος).
Μεγάλος νικητής φυσικά το ΠΑΣΟΚ που κοιμήθηκε 3ο κόμμα και θα ξυπνήσει Αξιωματική Αντιπολίτευση στην βουλή με 12% (μαθημένα τα βουνά στα χιόνια). Όσο στην Χαριλάου Τρικούπη επικρατεί σιωπή τόσο περισσότεροι κεντρώοι ψηφοφόροι επιστρέφουν στην παραδοσιακή τους μήτρα, την ίδια στιγμή που το κυβερνόν κόμμα, έχει αφύλαχτα τα δεξιά του νώτα και οι διαρροές όλο ένα και αυξάνονται.
Τι είναι αυτό όμως που πραγματικά έχει οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το αδιέξοδο; Γιατί του έχουν γυρίσει οι πολίτες την πλάτη; Ποιος είναι ο ρόλος του Κασσελάκη, του Τσίπρα και των 87; Ποιο θα είναι το μέλλον του;
Τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά και μπορούν να απαντηθούν όλα με μεγάλη βεβαιότητα ξεκινώντας από το τελευταίο. Μοιραία ο ΣΥΡΙΖΑ διέβη τον Ρουβίκωνα. Η διάλυση του είναι μονόδρομος χωρίς επιστροφή. Και σε αυτό αρνητικός πρωταγωνιστής υπήρξε πρώτος ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος θα μπορεί να χτίσει το αφήγημα ότι υπήρξε ο 1ος και μοναδικός αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας χωρίς να υπάρξει άλλος, καθώς και οι 87 αυλικοί του και οι εκατέρωθεν «εξωτερικοί συνεργάτες».
Αναφορικά με τον Κασσελάκη, ομολογώ πως η εκτίμηση μου για τις πρόθεση του να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν εσφαλμένη (άποψη που πίστευαν αρκετοί). Φάνηκε πως η έλλειψη εμπειρίας του, ο φτωχός και μεσοβέζικος πολιτικός του λόγος και η άοκνη προσπάθεια του να επιβάλλει την προσωπική του ζωή ως αντικείμενο συζήτησης τον καθιστά τον πλέον ακατάλληλο πολιτικό ηγέτη.
Αυτό που εξελίσσεται είναι η ακτινογραφία για το πως κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι ΑΝΕΛ) και πως εκτιμούσαν τα στελέχη τους τον ρόλο που διαδραμάτισαν εκείνη την περίοδο. Να μην πειράξουν το μαγαζί μας. Μαγαζί έβλεπαν την χώρα όσο κυβερνούσαν και προσπάθησαν μανιωδώς να αγκιστρωθούν, είτε μέσω στημένων σκανδάλων, είτε μέσω αντισυνταγματικών νόμων για φίμωση του τύπου, είτε μέσω
παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη ή ακόμα με την επιβολή της απλής και άδολης αναλογικής για να δυσκολέψουν το έργο της επόμενης κυβέρνησης.
Μαγαζί βλέπουν και τώρα ότι απέμεινε από εκείνο το κόμμα που δεν είχε πολιτική και θέση παρά μόνο πρόθεση να εδραιωθεί ως καθεστώς. Κανείς τους δεν προτείνει λύσεις για το πως θα ξαναγίνουν μεγάλο και μαζικό κόμμα και πως θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των πολιτών. Απλά εκτυλίσσεται σε ένα πολιτικό “survivor”.
Όμως στις δημοκρατίες οι λαοί δεν ψηφίζουν άρνηση, οι λαοί ψηφίζουν θέση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τέλειωσε τον κύκλο του και έχασε την ιστορική του ευκαιρία. Τα μικρά ψάρια (συγκυβερνήτες) εξαφανίστηκαν νωρίς (Καμμένος, Κουβέλης κλπ.) και τώρα είναι η στιγμή να πέσει αυλαία και για τον πρωταγωνιστή ώστε να κλείσει ένα κεφάλαιο επώδυνο στο οποίο διαδραμάτισαν αρνητικό ρόλο.
Θα φανεί στο χειροκρότημα!
Ο Γιώργος Παπαδημητρίου ξεσκεπάζει το “φιάσκο” με τα φωτοτυπικά στα σχολεία.
Ο Γιώργος Παπαδημητρίου ξεσκεπάζει το “φιάσκο” με τα φωτοτυπικά στα σχολεία.
Προσωπικός Αριθμός: Πώς εκδίδεται και τι αλλάζει στις ταυτότητες- Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε σε 34 ερωτήσεις και απαντήσεις
Προσωπικός Αριθμός: Πώς εκδίδεται και τι αλλάζει στις ταυτότητες- Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε σε 34 ερωτήσεις και απαντήσεις
Κάρολ Ναβρότσκι: Από τα ρινγκ και τα γήπεδα στην προεδρία της Πολωνίας – Ποιος είναι ο ευρωσκεπτικιστής πολιτικός
Κάρολ Ναβρότσκι: Από τα ρινγκ και τα γήπεδα στην προεδρία της Πολωνίας – Ποιος είναι ο ευρωσκεπτικιστής πολιτικός
Το ΚΕ.ΜΕ.Α. Συνεργάζεται με την ΣΤΑΣΥ για Έξυπνες Λύσεις στην Ασφαλεία των Μεταφορών
Ο κ. Μιάρης, με την εμπειρία και την τεχνογνωσία του, προωθεί τη σύνδεση της έρευνας με την επιχειρησιακή εφαρμογή, ενισχύοντας τη συνεργασία μεταξύ του ΚΕ.ΜΕ.Α. και των κρίσιμων υποσομων όπως η ΣΤΑΣΥ . Η πρωτοβουλία αυτή αντανακλά τη στρατηγική κατεύθυνση…
Γιώργος Τσίνας – Δημήτρης Μίαρης: Η νέα γενιά που σώζει την παρτίδα
Γιώργος Τσίνας – Δημήτρης Μίαρης: Η νέα γενιά που σώζει την παρτίδα
Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα Σύριζα
